بررسی مختصات جنبش دانشجویی در دوره اخیر - سخنرانی فریبا امیر خیزی در هانوفر

چشم اندازها: ویروس کرونا-نگاه،روش و سیاست حکومت اسلامی

میزگردی با فعالین سه سازمان چپ درباره نتایج نمایش انتخابات و چشم انداز جنبش

گفتگوی علی دماوندی با ستار رحمانی: جنبش معلمان و معلمان زندانی

نگاهی به شیوع ویروس کرونا در ایران از منظر بهداشتی، اجتماعی و سیاسی

اعلامیه سازمان راه کارگر: شیوع ویروس کرونا در ایران، سلامت مردم قربانی امنیت رژیم

اعلامیه سازمان راه کارگر: شیوع ویروس کرونا در ایران، سلامت مردم قربانی امنیت رژیم

جهان معاصر در کنار پدیده هایی چون: فقر، جنگ، آواره گی،، نابرابری، ارتجاع مذهبی، نئوفاشیسم و ... با چالشهای نوین و هولناکی مواجه شده است که در راس انها بحرانهای اقلیمی و زیست محیطی و نیز شیوع انواع جدید ویروس و بیماری به صورت اپیدمی قرار دارند. بحرانهایی که فقط سلامت مردمان را به خطر نمی اندازند بلکه صدها میلیارد دلار خسارت اقتصادی را نیز سبب می شوند.

شیوع وسیع ویروس جدید کرونا در چین نمونه ای از این دست بحرانها است که در محدوده یک کشور باقی نمی ماند و به سرعت زندگی انسانها و اقتصاد و سیستم بهداشتی دنیا را تحت تاثیر خود قرار میدهد. بیماریهای اپیدمیک همچون مقابله با تغییرات اقلیمی، مستلزم نظارت، مبارزه و عزم بین المللی برای مهار آن است و در محدوده یک یا چند کشور محصور نخواهند ماند.

دولت چین علیرغم پنهانکاری اولیه، بعد از اینکه متوجه ابعاد بحران ناشی از ویروس جدید کرونا شد، اقدامات وسیعی را جهت قرنطینه شهرهای آلوده انجام داد. اما با توجه به وسعت جمعیت این کشور و نیز نقش برجسته ان در اقتصاد جهانی به عنوان کارخانه اقتصاد بین المللی، همه کشورها می بایست اقدامات عاجلی را برای جلوگیری از ورود ویروس به خاک خود تدارک می دیدند. اما رژیم درمانده جمهوری اسلامی که هیچگاه سلامت، آزادی، اسایش و امنیت واقعی مردم برایش ارزشی نداشته است، نه تنها اقدامی برای جلوگیری از پرواز هواپیماها از ایران به چین و برعکس نکرد بلکه هواپیمایی ماهان متعلق به سپاه پاسداران حتی تا امروز نیز به پروازهای خود ادامه میدهد.

بدین ترتیب رژیم در آستانه مضحکه انتخاباتی دوم اسفند تصمیم گرفت به سانسور خبر ورود ویروس کرونا به شهر قم و دیگر شهرهای ایران بپردازد و به مقامات بهداشتی و پزشکی کشور دستور دادند که از ارائه امار خودداری کنند. این نکته را رئیس علوم پزشکی دانشگاه قم تائید کرده که اکنون خود به دیل ابتلاء به ویروس کرونا در بخش قرنطینه بسر میبرد. نتیجه این شد که از شهر قم و بویژه از "حرم معصومه" ویروس به چندین شهر و استان کشور سرایت کرده است. مقامات رژیم تا کنون فقط مرگ 12 نفر و ابتلاء 70 نفر را تائید کرده اند، این درحالیستکه یک نماینده مجلس از قم تعداد جانباختگان را فقط در قم حدود پنجاه نفر اعلام کرده است.

پنهانکاری و نگاه امنیتی رژیم به ویروس جدید، در حالی ادامه دارد که داروخانه ها از ماسک و ژل ضدافونی کننده و الکل و ... خالی شده و در بازار سیاه به چندین برابر قیمت به فروش میرسند. در صورتی که در چنین مواردی، خود دولت باید برای حفاظت از شهروندان، این نوع کمکهای اولیه را به صورت رایگان و به وسیعترین شکل ممکن، در اختیار مردم قرار دهد. بدین ترتیب مخفی کاری و دروغگویی رژیم همچون فاجعه سرنگونی هواپیمای اوکراینی و نیز عدم اعلام تعداد جانباختگان و دستگیرشده گان خیزش ابان، در مورد هیولای کرونا نیز تکرار شده است.

خامنه ای جنایتکار که سیلی محکمی از اکثریت عظیم مردم برای تحریم نمایش انتخاباتی دوم اسغند نوش جان کرده ، سعی نمود این میزان ناچیز مشارکت را به توطئه دشمنان برای ترساندن مردم از ویروس کرونا ربط دهد. بی انکه هیچ ابراز تاسفی از شیوع این بیماری در ایران و یا همدردی با قربانیان ان بر زبان جاری کند. او در حالی عدم مشارکت اکثریت بزرگ مردم در مضحکه انتخاباتی، را به کرونا تسبت میدهد که حتی وزارت کشور نیز ناگزیر از اعتراف شده که " حوادث آبان و دی و سقوط هواپیما" را دخیل بداند.

اکون فاجعه شیوع ویروس کرونا در ایران به حدی رسیده است که بعد از چین، کشور ما دومین به لحاظ تعداد تلفات محسوب می شود و فراتر از ان خود مسافران ایرانی که به کشورهای دیگر سفر میکنند به عاملی برای گسترش بیماری تبدیل شده اند. کمااینکه تعدادی از این مسافران که به کانادا، لبنان، امارات، ترکیه، کویت و افغانستان سفر کرده اند مبتلاء به ویروس کرونا بوده اند.

واقعیت این است که ایران به لحاظ پزشکان و متخصصان ماهر، توانایی لازم را دارا میباشد و سیستم بهداشتی آن میتواند از پس این معضل برآید. مشکل اما، نگاه امنیتی و نیز درماندگی رژیم اسلامی است که نمیتواند با اراده واحد در چنین مواقعی بحران را مدیریت کند و با صرف بودجه کافی به داد مردم برسد. در اعتراض به همین درماندگی ها و بی تدبیری ها بوده که مردم معترض در دو شهر ماسال و تالش در استان گیلان به خیابان امدند و نسبت به اختصاص تنها بیمارستان این دو شهر به بستری کردن بیماران کرونایی از سایر شهرها، تظاهرات کردند و حتی متاسفانه در شهر تالش بیمارستان را به اتش کشیدند. واقعه مذکور نشانگر بی اعتمادی کامل مردم به رژیم و سیستم بهداشتی و توانایی اش در مدیریت درست چنین بحرانهایی است. برای نمونه، با آنکه مشخص شده مکان زیارتی معصومه در قم به یکی از مراکز اصلی اشاعه ویروس تبدیل شده است، مقامات رژیم حاضر به تعطیلی آن نیستند و حتی آخوندهای متحجر و رنگارنگ بیان میکنند که نه تنها بوسیدن ضریح معصومه سبب گرفتن ویروس نمی شود بلکه سبب شفای همه بیماران میشود!!

و یا به جای کاربرد روشهای علمی پزشکی مشغول انواع توصیه های خرافی مذهبی هستند و با این پمپاژ جهالت، عملا حساسیت جامعه را در برابر این ویروس کشنده کاهش میدهند. باید ضمن افشای این خرافات ارتجاعی و ناکارآمدی و درماندگی رژیم اسلامی، صدای اعتراض خود را بلند کنیم و رژیم را وادار کنیم که در برابر حفظ سلامت مردم مسئول باشد.

سازمان ما ضمن همدردی با خانواده قربانیان اپیدمی کرونا، خواستار آن است که همه مردم برای حفظ تندرستی خود، اکیدا روشهای بهداشتی  علمی را رعایت کنند.

کمیته مرکزی سازمان راه کارگر

25 فوریه 2020

شش جریان چپ: نه بزرگ مردم ایران به نمایش انتخاباتی رژیم اسلامی

نگاهی به روند اعتراض ها علیه رژیم اسد، جنگ داخلی، مداخله دولت های خارجی ...

اعلامیه مشترک شش جریان چپ درباره نه بزرگ مردم ایران به نمایش انتخاباتی رژیم اسلامی

اطلاعیه  مشترک نیروهای چپ و کمونیست

در مورد "نه" بزرگ مردم به نمایش انتخاباتی رژیم اسلامی ایران

نمایش انتخابات یازدهمین دوره مجلس رژیم اسلامی در روز جمعه دوم اسفند همانگونه که انتظار می رفت، با شکست منفتضحانه رژیم به پایان رسید. این نمایش علی رغم تمدید چند باره مدت زمان برگزاری "انتخابات" و تلاش های مذبوحانه ارگانهای تبلیغی رژیم، علی رغم عوامفریبی ها و التماس خامنه ای و دیگر سران رژیم، کمتر از یک چهارم واجدین شرایط رای دهنده در این نمایش مسخره رژیم شرکت کرده و باردیگر با صدائی رساتر از همیشه، "نه" قاطع خود را به جمهوری اسلامی، اعلام نمودند.

"نه" بیش از چهل میلیون نفر از واجدین شرایط، ضمن اینکه پاسخ دندان شکنی به این نمایش انتخاباتی رژیم بود در عین حال رفراندومی وسیع و با شکوه مردمی علیه رژیمی بود که با کشتار و جنایات خود را سر پا نگه داشته است. این "نه" بزرگ بار دیگر نشان داد که مردم در ادامه خیزش های انقلابی شان مصمم هستند که این رژیم را باهمه ارکان و اجزایش به زیر بکشند.

شکست این مضحکه انتخاباتی در عین حال بار دیگر نشان داد که اکثریت قاطع توده های محروم و تهیدست جامعه، نه تنها امیدی به بهتر شدن زندگی شان از طریق صندوق آرا رژیم ندارند، بلکه با این رویگردانی عمومی به سوی شرایط و اوضاعی می روند که همه این صندوق های آغشته به خون فرزندانشان را بر سر جانیان حکومتی خراب کنند.

توده های میلیونی کارگران، زنان و جوانان جویای زندگی و امید به آینده، بار دیگر نشان دادند  که مدتها است هیچگونه اعتمادی به این نوع نمایش های انتخاباتی ندارند و بجای آن مطالبات و خواسته های خود را با مبارزاتشان در خیابان و در محل های کار و زیست شان پیش می برند. چنانکه در دی ماه 96 و آبان خونین و دی ماه سرخ 98 با عزمی انقلابی ، این رویکرد را نشان داده اند.

شکست مضحکه انتخاباتی رژیم بدون تردید یک پیروزی بزرگ برای جنبش های آزادیخواهانه در ایران است و جنبش سرنگونی انقلابی رژیم جمهوری اسلامی را در موقعیت بهتری قرار داده است. و بیت رهبری و نیروهای سرکوبگر را به صرافت بیشتری برای "محکم کردن کمربند" هایشان قرار خواهد داد.

برای مقابله با تلاش های مذبوحانه و ضدانقلابی رژیم،  جبهه مبارزه و انقلاب در ادامه این رفراندوم باشکوه "بایکوت"، باید بتواند با فراگیر کردن و سراسری کردن اعتصابات کارگری و اعتراض و مبارزه توده ای، دستگاه سیاسی، اقتصادی و نظامی حاکم را فلج کنند و از این رهگذر پیروزهایش را گام بگام تثبیت نمایند.

سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی

زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم

3 اسفند 1398- 22 فوریه 2020

امضاها: اتحاد فدائیان کمونیست، حزب کمونیست ایران،حزب کمونیست کارگری- حکمتیست، سازمان راه کارگر، سازمان فداِئیان (اقلیت) و هسته اقلیت

چشم اندازها : شکست راهکارها و تشدید تضادها در کنفرانس امنیتی مونیح

انتشار کتاب تازه شاهدان دادگاه مردمی ایران تریبونال: هدفها و دلایل

اهمیت نقد دین و مبارزه با مذهب در اندیشه مارکس، گفتگو با دکتر فرشید فریدونی

سعید افشار: سرنوشت مردم ایران، خارج از نمایش انتخابات رقم میخورد

میزگرد درباره مضحکه انتخاباتی دوم اسفند و راهکارهای مبارزاتی مردم

شش جریان چپ: رای ما سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی است

گفتگو ی علی دماوندی با محمد رحیمی : چرایی سرکوب مردم کردستان در سالگشت ش...

بیانیه سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه در مورد دستمزد سال ۹۹

بیانیه سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه در مورد دستمزد سال ۹۹

چاره کارگران وحدت و تشکیلات است.

تورم افسارگسیخته و افزایش نابهنگام قیمت بنزین در سالی که گذشت مستقیماً سفره‌ی خالی کارگران را نشانه رفت. کاهش دستمزد حقیقی کارگران به چندین مرتبه زیر خط فقر در حالی صورت گرفت که حتی بدون وجود چنین تورمی نیز دستمزد کارگران به هیچ عنوان کفاف تهیه‌ی الزامات ابتدایی معاش از قبیل خوراک، پوشاک، مسکن، آموزش، بهداشت و درمان و امکانات رفاهی را نمی‌داد.

اما این وضعیت نه یک پدیده‌ی طبیعی است و نه برای همه‌ی طبقات اجتماعی یکسان است. بلکه در سوی مقابل چنین فقر تحمیلی بر کارگران، سرمایه‌داران و مدیران حلقه به گوش آنها ایستاده‌اند، که سودهای کلان حاصل از کاهش دستمزد حقیقی کارگران را در قالب درآمدهای میلیاردی و حقوق های چند ده میلیونی بین خود تقسیم می کنند. این در حالی است که اقتصاددانان و اتاق‌های بازرگانی دائما اعلام می کنند که توان پرداخت مزد بیشتر را ندارند. درآمد های میلیاردی و حقوق های چند ده میلیونی خود گواه دروغ بزرگ آنان است.

نظریه‌پردازان و سیاست‌مداران سرمایه، بویژه دولت حامی آنها، تنها به چنین دروغ‌هایی اکتفا نکرده و با ترفندهای مختلف تلاش می‌کنند که دستمزدها را به انحاء مختلف در پایین‌ترین سطح نگه دارند؛ ترفندهایی از قبیل خروج بخش‌های مختلف از شمول قانون کار، از بین بردن امنیت شغلی از طریق شرکت های پیمان کاری نیروی انسانی، برقراری طرح کارورزی (استاد و شاگردی) و نهایتاً در جدیدترین ترفند تلاش برای برقراری دستمزد منطقه ای.

تجربه ما کارگران نشان داده تشکل‌های فرمایشی و دست ساز دولت نه می‌خواهند و نه می‌توانند که به نفع کارگران وارد چانه زنی با دولت و سرمایه داران شوند. چرا که این به اصطلاح تشکل‌ها نه متکی بر کارگران و نه برآمده از مبارزات آنان، بلکه مزدبگیران سرمایه‌داران و ابزار سرکوبی در دست دولت هستند که همیشه علیه کارگران و به عنوان ترمزی در مبارزات آنان نقش ایفا کرده‌اند. مطرح‌ترین این حامیان سرمایه در لباس کارگران همان شواراهای اسلامی کار و خانه کارگر (بخوانید خانه سرمایه) هستند. در سال‌های گذشته شاهد بودیم کارگرانی همچون هپکو اراک کارگران آذرآب و نیشکر هفت تپه و چادرملو و….برای رسیدن به مطالبات‌شان و حقوق معوقه تنها از راه تجمعات اعتراضی و ایستادگی و مقاومت توانستند به حداقل معوقات عقب افتاده دست پیدا کنند. لذا راه رسیدن به دستمزدی عادلانه تنها با ایجاد تشکل‌های مستقل کارگری برآمده از محیط کار (سندیکاهای کارگری) است. به نظر ما و بنا بر تجربه خود در محیط کارمان، کارگران باید با ایجاد سندیکاها به عنوان دژی در نبرد علیه سرمایه‌داران و دولت بعنوان بزرگترین کارفرمای کشور، برای تعیین دستمزد و احقاق دیگر مطالبات‌شان کوشش کنند.

در این راه باید از تمام ظرفیت‌های اجتماعات اعتراضی و اعتصاب استفاده کرده و از هیچ کوششی دریغ نکنند، چرا که صاحبان قدرت هیچ برنامه اقتصادی که بتواند شرایط و وضعیت اسفبار معیشتی کارگران را بهبود بخشد ندارند.

سندیکای کارگران شرکت واحد همچون گذشته برای دفاع از حقوق حقه کارگران از جمله تعیین حداقل دستمزد تلاش کرده و در برابر ظلم و ستم و بی‌عدالتی‌ها بر کارگران سکوت نخواهد کرد.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران، ضمن محکوم کردن احکام سنگین زندان علیه آقایان حسن سعیدی و سید رسول طالب مقدم دو عضو سندیکا، خواستار آزادی و توقف برخوردهای پلیسی و امنیتی با دیگر فعالین صنفی کارگران و معلمان و دانشجویان و فعالین مدنی می‌باشد.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

الهه رهنما: تحریم فعال مضحکه انتخاباتی دوم اسفند و اهمیت تلفیق آن با دیگ...

کمونیست ها وآلترناتیوها : درسی از انقلاب بهمن 57

تحریم فعال مضحکه انتخاباتی دوم اسفند و ضرورت تلفیق آن با دیگر شیوه های مبارزه

                         اعلامیه کمیته مرکزی سازمان راه کارگر درباره:

      تحریم فعال مضحکه انتخاباتی دوم اسفند و ضرورت تلفیق آن با دیگر شیوه های مبارزه

در تاریخ 41 ساله جمهوری اسلامی، هیچگاه تا این حد شاهد اجماع اکثریت عظیم مردم ایران برای بایکوت و تحریم نمایشات انتخاباتی رژیم نبوده ایم. حتی بخش عمده ای از جناح "اصلاح" رژیم نیز جرئت ندارند با وجود رد صلاحیت بیش از نود درصد نامزدهایشان، مردم را تشویق به شرکت در "انتخابات" دوم اسفند کنند. وزارت کشور دولت روحانی و سپس شورای نگهبان چنان ساطور را حتی بر بی رمق ترین نمایندگان جناح "اعتدال و اصلاح" فرود آورده اند، که دیگر راهی برای آنها باقی نگذاشته است. باید به این جماعت و افراد و نیروهای حامی انها در داخل و خارج گفت که حتی اگر صلاحیت همه آنها پذیرفته میشد باز قرار نبود  و نیست که تحولی در نظام فاشیستی حاکم ایجاد شود.

آنها در بهترین دوران حیات سیاسی شان یعنی سال 1378 که هم ریاست جمهوری، هم اکثریت شوراهای اسلامی شهرها و هم اکثریت مجلس ششم را در اختیار داشتند، نتوانستند حتی یک لایحه اصلاح قانون مطبوعات را به تصویب برسانند و با حکم حکومتی خامنه ای روبرو شدند. در پایان این دوره "طلایی" نیز ، خاتمی بعد از دو دوره ریاست جمهوری اعتراف کرد که رئیس جمهور در آپارات رژیم اسلامی فقط نقش یک تدارکاتچی را بازی میکند.

ما در تمام دوران حیات رژیم اسلامی، بر این حقیقت پای فشرده ایم که قدرت سیاسی در حکومت اسلامی به مثابه یک رژیم استثنایی سرمایه داری، از دو بخش صوری و واقعی تشکیل شده است. در نظام ولایت فقیه، نهادهای به اصطلاح انتخابی بیانگر قدرت صوری و ظاهری هستند و قدرت واقعی و کلیدی در دست نهادهایی است که انتصابی هستند و نمایش انتخابات در مورد آنها اجرا نمی شود.

بنابراین حامیان و ماله کشان جناح " اعتدال و اصلاح" رژیم عامدانه دارند خاک به چشم مردم می پاشند. زیرا حتی اگر صددرصد مجلس شورای اسلامی از طرفداران این طیف پر شود، باز قرار نیست سنگی روی سنگ بگذارند. شورای نگهبان هر مصوبه این مجلس را میتواند وتو کند و اگر منازعه شورای نگهبان و مجلس ره به جایی نبرد، مجمع تشخیص مصلحت نظام و حکم حکومتی ولی فقیه میتواند کار را یکسره کند.

با این همه، در دوره های گذشته جناحهای مختلف رژیم با تطمیع و تهدید و ایجاد رعب از یکطرف و امید واهی از طرفی دیگر، سعی کرده بودند بخشهایی از مردم را که هنوز به راهکار انقلابی نرسیده بودند به پای صندوقهای رای بکشانند. اما خیزش انقلابی دیماه 96 در بیش از صد شهر ایران با تاکید بر ضرورت سرنگونی انقلابی رژیم اسلامی و شعار زیبا وکلیدی : "اصلاح طلب، اصولگرا، دیگه تمومه ماجرا" و ادامه و ارتقای این جنبش در اشکال مختلف بویژه در آبان و دیماه 98 نشان داد که حتی آن اقشار سابق – پای ثابت صندوقهای رای- دیگر حاضر نیستند در بالماسکه های انتخاباتی این رژیم شرکت کنند و از این طریق به آن مشروعیت ببخشند. بدین ترتیب شاهد اجماع بخش عظیمی از جامعه برای تحریم نمایش انتخاباتی دوم اسفند هستیم.

هر چند رژیم اسلامی در این شرایط بغایت حساس سیاسی و اوجگیری بی سابقه بحران های اقتصادی و اجتماعی و نیز انزوای بین المللی، حاضر نخواهد بود اعلام کند که مثلا اکثریت مردم از شرکت در "انتخابات" خودداری کرده اند. آنها چه از طریق تهدید و ارعاب و اشاره به نیاز شصت میلیون جمعیت تهیدست کشور به یارانه و مهردار شدن شناسنامه، و چه از طریق تقلب های آشکار و پنهان ( که سابقه ای دیرینه در این زمینه دارند) سعی خواهند نمود ارقامی را ارائه کنند که آبروی نظام را نبرد و چنین وانمود کنند که فجایعی نظیر کشتار 1500 نفر در جریان خیزش انقلابی آبان 98 و 176 مسافر هواپیمای اوکراینی، نتوانسته مشروعیت نظام را به زیر سئوال ببرد.

ولی صرف نظر از ترفندهای رژیم، مردم به جان آمده ایران و جنبشهای کارگری و اجتماعی مختلف ضروریست همچنان به مسیر انقلابی خود برای قرار دادن رژیم بر لبه پرتگاه ادامه دهند. از اینرو تنها کافی نیست که با شعار تحریم و "من رای نمی دهم" ! به مصاف آن برویم، باید این بایکوت سیاسی را با متنوع ترین اشکال مبارزاتی عجین نمود. تظاهرات اخیر مردم یاسوج با شعار: "نه صندوق، نه آراء ، تحریم انتخابات" نشان داد که با نشستن در خانه نمیتوان نمایش انتخاباتی رژیم را به چالش گرفت. دیوار نویسی و اسکناس نویسی، به هم زدن کارزارهای انتخاباتی نمایندگان قلابی مجلس و تبدیل آن به تظاهرات ضدحکومتی برای تحریم فعال "انتخابات"، سازماندهی اعتصابات کارگری و مردمی در جای جای کشور بویژه اعتصاب سراسری کارگران و معلمان و پرستاران و رانندگان و کسبه خرده پا، برپایی تظاهرات موضعی و سیال توسط جوانان هر محله و خلاصه کلید زدن فاز نوین خیزشهای انقلابی برای سرنگونی رژیم اسلامی سرمایه داری در راستای بدیل آزادی، برابری و عدالت اجتماعی، آن راهکارهایی هستند که فعالین پیشرو و تشکلها و نهادها و کمیته های مخفی و نیمه علنی در محیطهای کار و زندگی میتوانند به پیش ببرند.

پیش به سوی تحریم فعال نمایش " انتخابات" دوم اسفند

پیش به سوی اعتصابات سراسری و خیزشهای انقلابی

سرنگون باد رژیم اسلامی سرمایه داری ایران

زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم

کمیته مرکزی سازمان راه کارگر

25            بهمن 1398

www.rahkargar.com

ترانه سرود: آبان ادامه دارد

انقلاب بهمن و مازوخیسم "غلط کردیم"، مکثی بر مهمترین درسها - میزگرد سوم

نگاه روشنفکران وفعالان چپ عرب: نگاهی از درون به روند انقلاب ،ملیتها وخ...

چشم اندازها: آغازی برپایان در چهل ویکمین سالگشت

روزشمار اعتصابات و اعتراضات کارگری در سه هفته اول ماه بهمن

روزشمار اعتصابات و اعتراضات کارگری ادر سه هفته اول ماه بهمن

حداقل پنجاه اعتصاب و اعتراض کارگری رخ داده است

اول بهمن:

۱-  اعتصاب دوباره صدها کارگر رسمی و پیمانی پتروشیمی بندرامام در اعتراض به کاهش پاداش تولید و توقف پرداخت اضافه کاری‌ها

دوم بهمن:

۲- اعتصاب  وتجمع کارگران معدن چادرملو (شرکت بهاوند باراد)برای اعتراض به اخراج همکارانشان

۳- گزارشی درباره اعتصاب دو روزه کارگران پتروشیمی بندرامام

۴- اعتراض خانوادگی کارگران شهرداری بندرلنگه نسبت به عدم پرداخت ۵ ماه حقوق

سوم بهمن:

۵- نامه  سر گشاده کارگران نگهداری خط و ابینه فنی راه اهن (شرکت تراورس )دراعتراض به سطح پایین حقوق و عدم پرداخت بموقع حقوق ومطالبات دیگر ونیزوضعیت وخیم ونابسامان راه آهن

۶- دومین روز اعتصاب  وتجمع کارگران معدن چادرملو (شرکت بهاوند باراد)برای اعتراض به اخراج همکاران ونداشتن امنیت شغلی

۷- اعتراض جمعی از کارگران خدماتی شهرداری رشت نسبت به یکه تازی شرکت های پیمانکاری از جمله بروز نکردن چندرغاز حقوقشان درسال جاری، عدم پرداخت ۳ ماه حقوق و۱۰ماه حق بیمه ۵ هزار کارگر و بی‌توجهی مسئولان شهرداری و شورای شهر

پنجم بهمن:

 ۸- اعتصاب کارگران پالایشگاه فاز ۱۴ پارس ۲(کنگان) وبستن درب ورودی کنترل افراد در اعتراض به عدم پرداخت ۴ ماه حقوق

۹- اعتصاب رانندگان سرویس‌های رفت و آمد کارگران منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی در اعتراض به سطح نازل در آمدشان برای چندمین روز متوالی

۱۰- ادامه اعتصاب  وتجمع کارگران معدن چادرملو (شرکت بهاوند باراد)برای اعتراض به اخراج همکاران ونداشتن امنیت شغلی

ششم بهمن:

 ۱۱- ادامه اعتراضات کارگران طرح سد وسامانه انتقال آب گاران نسبت به بلاتکلیفی شغلی ومعیشتی با تجمع مقابل فرمانداری مریوان

۱۲- رسانه ای شدن اعتصاب چندروزه رانندگان سرویس‌های رفت و آمد کارگران منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی با ماجرای تیراندازی با اسلحه شکاری؟؟!!!

۱۳- اعتراض کارگران پتروشیمی رجال  نسبت به اجرا نشدن بخشنامه‌ یکسان‌سازی حقوق و مزایای اقلیمی و وعده های توخالی

۱۴- اعتراض کارگران پتروشیمی اروند نسبت به کاهش ۵۰درصدی دریافتی ماهانه بدلیل  کسر یکجای ۶قسط وام و دو قسط بیمه تکمیل

هفتم بهمن:

۱۵ ادامه اعتصاب صدها کارگر واحد تعمیرات پتروشیمی اروند برای دومین روز متوالی

۱۶- اعتراض کارگران کارخانه فرش و پتو مقدم نسبت به بیماری و مشکلات ریوی و تنفسی درپی نشر گازهای سمی در منطقه و بی توجهی اداره حفاظت محیط زیست

۱۷- اعتراض کارگر کارخانه هپکو اراک نسبت به سطح پایین حقوق وعدم پرداخت بموقعش

۱۸- تجمع  اعتراضی معلمان خارج از کشور نسبت به عدم پرداخت مطالبات مقابل وزارت آموزش و پرورش

هشتم بهمن:

۱۹- پنجمین روزاعتصاب وتجمعات کارگران شهرداری منطقه یک اهوازدراعتراض به عدم پرداخت ماه ها حقوق وحق بیمه

۲۰- ادامه وگسترش اعتراضات  کارگران  درمنطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی

نهم بهمن:

 ۲۱- نهمین روزاعتصاب کارگرانپتروشیمی بندرامامدر اعتراض به کاهش پاداش تولید و توقف پرداخت اضافه کاری‌ها

۲۲- خاتمه اعتصاب کارگران واحد تعمیرات مجتمع پتروشیمی اروند پس از ۳ روز

دوازدهم بهمن:

۲۳- علیرغم جوسازی ها اعتراضات کارگران پتروشیمی اروند ادامه دارد

 24- تجمع اعتراضی کارگران کارخانه خوش نوش همدان نسبت به اجرایی نشدن بازنشستگی پیش از موعد مقابل اداره کل کاراستان همدان

۲۵- ادامه اعتراضات کارگران شهرداری بندرلنگه نسبت به عدم پرداخت ماه ها حقوق و حق بیمه

سیزدهم بهمن:

۲۶- ادامه وگسترش اعتصاب وتجمعات اعتراضی کارگران پتروشیمی اروند

۲۷- ادامه کنش های کارگران پتروشیمی بندرامام دراعتراض به تبعیض در پرداخت دستمزد وبرای یکسان سازی حقوق وایجاد اتحادیه کارگری

۲۸- اعتصاب وتجمع کارگران طرحی شرکت آب‌ و فاضلاب استان خوزستان نسبت به وضعیت نامعلوم شغلی ،سطح نازل حقوق وچندین ماه تاخیر در پرداختش

۲۹- تجمع اعتراضی بازنشستگانمخابرات راه دور شیراز نسبت به عدم پرداخت مطالبات و وعده های توخالی مقابل استانداری فارس

۳۰- اعتراض کارگران کارخانه کیوان همدان نسبت به عدم پرداخت ماه ها حقوق

چهاردهم بهمن:

۳۱- ادامه اعتصاب وتجمع اعتراضی کارگران پتروشیمی اروند برای دومین روز متوالی در هفته جاری

۳۲- ادامه اعتصاب وتجمع اعتراضی کارگران طرحی شرکت آب‌ و فاضلاب استان خوزستان نسبت به وضعیت نامعلوم شغلی وعدم تبدیل وضعیت ،سطح نازل حقوق وچندین ماه تاخیر در پرداختش برای دومین روز متوالی

۳۳- تجمع اعتراضی کارگران کارخانه سیمان ایلام نسبت به عدم اجرایطرح طبقه بندی مشاغل مقابل استانداری

۳۴- تجمع اعتراضی جوانان متقاضی کار شهر قلعه رئیسی مقابل اداره گاز

پانزدهم بهمن:

۳۵- کارگران پتروشیمی اروند با اتحاد واعتصاب لغو قرارداد حجمی را به کارفرما تحمیل کردند

۳۶- تجمع اعتراضی کارگران بازنشسته‌‌ مخابرات راه دور شیراز نسبت به عدم پرداخت مطالبات و وعده های بی سرانجام مسئولان طراز اول استان مقابل استانداری فارس برای دومین بار در هفته جاری

۳۷- ادامه تجمع اعتراضی جوانان متقاضی کار شهر قلعه رئیسی مقابل اداره گازبرای دومین روز متوالی

شانزدهم بهمن:

۳۸- تجمع اعتراضی کارگران شرکت حمل‌ونقل خلیج فارس نسبت به بلاتکلیفی شغلی ومعیشتی پس از واگذاری مقابل سازمان خصوصی‌سازی

۳۹- تجمع اعتراضی بازنشستگان صنعت نفت اراک نسبت به خصوصی سازی والحاق به صندوق بازنشستگی استان کرمانشاه

۴۰- تجمع پرستاران عضو تعاونی مسکن همدان در اعتراض به عملکرد اعضای هیات مدیره مقابل اداره کل کار استان

۴۱- ادامه اعتراضات پرستاران وکارکنان دانشگاه‌های علوم پزشکی ارومیه نسبت به عدم پرداخت ماه ها مطالبات و وعده های توخالی

هفدهم بهمن:

۴۲-  گردهمایی اعضای انجمن صنفی معلمان کردستان (سقز و زیویه) برای حمایت از اعضای انجمن صنفی فرهنگیان  خراسان شمالی

۴۳- اعتراض معلمان حق‌التدریس نسبت به سطح نازل دریافتی ها وعدم پرداخت مزد یکسان دربرابر کاریکسان

نوزدهم بهمن:

۴۴- تجمع اعتراضی کارگران  مجتمع پتروشیمی لردگان مقابل ساختمان مرکزی شرکت صنایع پتروشیمی خلیج فارس درتهران

۴۵- تجمع اعتراضی کارگران اخراجی تعاونی اعتبار وحدت (آرمان) سراسر کشورنسبت به عدم پرداخت مطالبات مقابل مقابل موسسه‌ی مالی اعتباری ملل درتهران

۴۶- تجمع اعتراضی کارگران نی‌برمجتمع کشت وصنعت نیشکر هفت تپه نسبت به بلاتکلیفی شغلی،معیشتی وبازنشستگی مقابل اداره تامین اجتماعی

بیستم بهمن:

۴۷- اعتصاب کارگران شهرداری سریش آباد قروه در اعتراض به عدم پرداخت ۴ ماه حقوق

۴۸- اعتراض کارگران اداره آب و فاضلاب روستایی استان ایلام نسبت به عدم پرداخت ۵ ماه حقوق وسال ها عیدی

۴۹- تجمع اعتراضی اعضای تعاونی مسکن فرهنگیان تبریزنسبت به بلاتکلیفی ۱۷ ساله برای تحویل واحدهای مسکونی خریداری شده  مقابل اداره کل راه و شهرسازی استان آذربایجان شرقی

بیست ویکم بهمن:

۵۰- تجمع اعتراضی خانوادگی کارگران بازنشسته کارخانه مخابرات راه دور شیراز(ن آی.تی. آی)سبت به عدم پرداخت حق وحقوقشان مقابل استانداری فارس