پیروز زورچنگ: پیام سازمان راه کارگر بمناسبت آغاز سال 2020 میلادی

همبستگی با خانواده‌های جانباختگان آبان 98

الهه رهنما: یازده دی روز بزرگداشت جانباختگان راه کارگر

تظاهرات و شب همبستگی در گرامیداشت جان باختگان خیزش آبان در استکهلم

بیش از بیست سال زندان برای سه نویسنده و یک فعال کارگری

بیدادگاه های حکومت اسلامی رضا خندان (مهابادی) و بکتاش آبتین اعضای کانون نویسندگان ایران را هر یک به ۶ سال حبس، کیوان باژن عضو کانون نویسندگان ایران را به سه سال و نیم حبس و حسن سعیدی عضو سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه را به پنج سال حبس محکوم کردند

گزارش تجمع پنج دی، 26 دسامبر ونکوور در حمایت از فراخوان مادران جانباختگا...

در هم آوازی با فراخوان 5 دی برای گرامیداشت یاد جانباختگان

گفتگوهای سياسی برنامه ای از علی دماوندی و مجید دارابیگی- بحران زيست مح...

خیزش ۹۸؛ جنبش دانشجوئی و آینده آن

مادران نسل ها به ميدان آمده اند. سياست سكوت رژیم در باره جنايت ، تعمیق و...

رژیم اسلام و سرمایه، عامل جانباختن سیستماتیک کولبران و زحمتکشان

            رژیم اسلام و سرمایه، عامل جانباختن سیستماتیک کولبران و زحمتکشان

                   پیش به سوی اعتصابات عمومی و سراسری

فاجعه کشته شدن دو برادر کولبر بر اثر بهمن در ارتفاعات کوهستان اورامانات، بار دیگر خشم مردم کردستان را برانگیخته و سبب تظاهرات آنها در شهر مریوان و اعتراضات آنها در سایر مناطق کردستان و آذربایجان غربی شده است. در تظاهرات مریوان، مردم با حمل سمبلیک تکه ای نان، ضمن دافع از حق معیشت و برخورداری از یک زندگی انسانی، شعار مرگ بر دیکتاتور سر داده اند و خواهان اعتصاب عمومی در سراسر کردستان شده اند.

آزاد خسروی (هفده ساله) و فرهاد خسروی (چهارده ساله) به دلیل معلولیت و فقر خانواده ناگزیر از مشارکت در کار پرخطر کولبری در نوار مرزی کردستان بودند که چند روز پیش قربانی ریزش بهمن شدند.

تنها در ماه آذر حدود ده کولبر یا بر اثر سقوط بهمن و یا بر اثر تیراندازی پاسداران و مرزبانان جمهوری اسلامی جان خود را از دست داده اند. تخمین زده میشود که حدود هفتاد هزار نفر به دلیل بیکاری گسترده در کردستان و عدم توسعه اقتصادی این منطقه و قلت ناچیز صنایع در آن، به شغل پر ریسک کولبری مشغولند.

مناطقی چون کردستان و بلوچستان و ... ( چه در دوره رژیم پهلویو چه در دوره رژیم اسلامی) به شدت علاوه بر تبعیضات سیاسی و فرهنگی از تبعیضات معیشتی و اقتصادی نیز رنج برده اند. در بلوچستان اکثر مردان خانواده در جستجوی کار یا ناگزیر از سفر به کشورهای عربی جنوب خلیج فارس هستند و یا ناچارند به کار قاچاق از جمله قاچاق سوخت بپردازند که گاه محموله سوخت آنها به همراه پیکر این زحمتکشان به اتش کشیده میشود. در کردستان بخش کثیریاز کارگران بیکار مجبورند از طریق کولبری، لقمه نانی برای خود و خانواده خویش فراهم کنند. تا کنون صدها کولبر توسط مرزبانان رژیم اسلامی کشته و زخمی شده اند.

درجریان فاجعه اخیر یعنی مرگ دلخراش دو نوجوان کولبر، اسحاق جهانگیری معاون اول روحانی شیاد، با وقاحت از استاندار کردستان خواسته که به وضعیت معیشتی خانواده این دو برادر رسیدگی کند!! او و رژیمش اگر برای معیشت این خانواده تهیدست اهمیتی قائل بودند باید علاج واقعه را قبل از بروز فاجعه میکردند تا دو کودک مجبور نمی شدند در سرمای طاقت فرسا به کولبری مشغول شوند. اما چنین انتظاری از رژیم فاشیست جمهوری اسلامی بیهوده است که جز سرکوب خونین و غارتهای میلیاردی، وظیفه ای برای خود قائل نیست.

سازمان ما ضمن همدردی عمیق با خانواده خسروی و مردم زحمتکش کردستان، قویا از اعتراضات توده ای و اعتصاب عمومی آنها حمایت میکند. حرکتی که میتواند در پیوند با تحصن و اعتراض سراسری معلمان و بازنشستگان در دوم دیماه و حرکت خانواده های جانباختگان خیزش آبان و نیز قربانیان سرکوب و کشتار در چهار دهه گذشته در روز پنجم دیماه، سبب تداوم جنبش انقلابی علیه رژیم استبدادی و سرمایه داری حاکم شود.

زنده باد انقلاب برای سرنگونی رژیم اسلامی

زنده باد ازادی، زنده باد سوسیالیسم

کمیته مرکزی سازمان راه کارگر

30 آذر 1398 – 21 دسامبر 2019 

پنجم دی دست در دست هم برای گرامیداشت یاد پویاها ...گفتگوی سعید افشار ب...

نقش آفرینی جنبش کارگری در آینده با نگاهی به سیاست و عملکرد تشکیلات چپ در...

خشم اپوزیسیون راست و پوپولیسم چپ از گفتمان ضدسرمایه داری 16 آذر

محیط زیست و تثبیت بیعدالتی اقلیمی سیستماتیک در ایران - اعظم بهرامی

ارشاد رحمانیان یکی از صدها جان باخته خیزش آبان/ گفت و گو ی بهروز خباز با...

خیزش دیماه ۹۶ و جنبش کارگری - سخنران : فریده ثابتی

بیانیه کمیته مرکزی سازمان راه کارگر در حمایت از فراخوان سراسری معلمان و بازنشستگان ایران و

                                  

                                   

                                      بیانیه کمیته مرکزی سازمان راه کارگر

 در حمایت از فراخوان سراسری معلمان و بازنشستگان ایران برای دوم دیماه و نیز درباره

 تداوم جنایات هولناک رژیم علیه مبارزین خیزش انقلابی آبان و احکام جدید علیه فعالین کارگری

شورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان ایران با انتشار اعلامیه ای در روز 28 آذر ضمن حمایت از فراخوان تشکلها و فعالین جنبش بازنشستگان برای تجمع در برابر مجلس در روز دوم دیماه، متقابلا از معلمان سراسر کشور خواستند که در همین روز در دفاتر مدارس دست به اعتصاب و تحصن بزنند.

ما ضمن پشتیبانی از این فرخوان معلمان و بازنشستگان، از تشکلهای مستقل کارگری و کارگران پیشرو در کارخانجات، معادن و شرکتهای مختلف میخواهیم که از طریق هماهنگی با یکدیگر و ایجاد یک شبکه مشترک، برای راه اندازی اعتصابات سراسری کارگری تدارک ببینند. در سالهای گذشته بارها بخشهایی از کارگران و زحمتکشان نظیر: معلمان، بازنشستگان، رانندگان، مال باختگان و نیز مردم کردستان دست به اعتصاب یا حرکات سراسری زده اند اما تا کنون کارگران بخش صنایع علیرغم برپایی حدود دو هزار اعتصاب و حرکت اعتراضی در سال، هنوز موفق به برپایی اعتصاب سراسری و هماهنگ نشده اند. این خلاء تنها از طریق هماهنگی تشکلهای موجود و فعالین پیشرو و کمیته ها و هسته های آنان امکان پذیر است. جنبش کارگری و سایر جنبشهای اجتماعی میتوانند از طریق سازماندهی اعتصابات و حرکات سراسری نقش مهمی برای تداوم خیزشهای انقلابی ایفاء کنند.

در همین حال خانواده پویا بختیاری ( از جانباختگان خیزش آبان ) به همراه جمعی دیگر از خانواده های کشته شده گان، فراخوان داده اند که در روز پنجم دیماه طی برگزاری تجمعاتی در داخل و خارج از کشور یاد عزیز کلیه جانباختگان راه آزادی گرامی داشته شود. بویژه اینکه اخبار تازه از جای جای ایران، اطلاعات هولناکی را درباره ابعاد کشتار رژیم در خیزش آبان و روزها و هفته های بعد از آن افشاء میکند . در جریان این خیزش انقلابی تعداد نامعلوم و بی سابقه ای بازداشت شده اند که کماکان چند هزار نفر از آنها در زندان و زیر فشار و شکنجه هستند. دساگیریها کماکان ادامه دارد و در روزهای اخیر دهها مبارز در شهرهای مختلف بازداشت شده اند. در مورد امار کشته شدگان نیز به رقم هزار نفر اشاره شده است هر چند سازمان غفو بین الملل در تازه ترین گزارش توانسته اسامی دقیق 304 نفر را به ثبت برساند.

روز سه شنبه محمود صادقی نماینده مجلس رژیم از تهران فاش کرد که تعدادی از نمایندگان مجلس دیداری با رحمانی فضلی وزیر کشور داشته اند تا از او بپرسند که چرا بیشتر کشته شده گان از ناحیه سر و گردن هدف گرفته شده اند که او با وقاحت کامل اعلام کرد که فقط از سر و گردن نبوده بلکه به پاهای آنان نیز شلیک شده است!! علیرغم این اعتراف آشکار و نیز اعترافات مشابه ( نظیر سخنان لیلا واثقی فرماندار قلعه حسن خان و نیز سردار باقری در خوزستان ) شمع خانی دبیر شورای عالی امنیت رژیم و دیگر مقامات ریز و درشت این حکومت ادعا میکنند که هشتاد و پنج درصد کشته شده گان در اعتراضات شرکت نداشته و عموما توسط خود تظاهرکنندگان به قتل رسیده اند!! شمع خانی با وقاحت تمام از خانواده های این جانباختگان خواسته که فرزند عزیزشان به عنوان "شهید" ثبت شود تا دیه و مستمری دریافت کنند. متاسفانه برخی از خانواده های جابناختگان که عموما از تهیدستان شهری هستند تحت فشار رژیم به این ترفند حکام جنایتکار تن داده اند. در برخی موارد دیگر رژیم شرط تحویل اجساد را پذیرفتن سناریوی "کشته سازی" اعلام کرده است . در همین راستا اخبار مربوط به کشف چند جسد در رودخانه ها و دریاچه های پشت سدها نظیر کشف پنج جسد کتف بسته در آبهای پست سد در سنندج، حکایتگر عمق سرکوب و جنایات هولناک رژیم فاشیست اسلامی است. این مبارزین همگی زنده در جریان خیزش ابان دستگیر شده بودند و با دستان و پاهای بسته به آب انداخته شدند. در مواردی دیگر برخی از دستگیر شده گان که رژیم قادر به کتمان بازداشت آنها نبود در زندان با عناوین ساختگی سکته و یا خودکشی به قتل رسیده اند. این جنایات در حالی صورت میگیرد که با گذشت بیش از یکماه از خیزش مردمی آبان، هنوز مقامات رنگارنگ رژیم حاضر نیستند تعداد دقیق کشته شده گان و دستگیر شده گان را اعلام کنند و میخواهند به شیوه ای قطره چکانی و با بهره گیری از گذشت زمان ابعاد سرکوب خونبار را بپوشانند.

آنها که در روزهای اغازین خیزش، مردم به جان امده را مشتی اشرار و اغتشاشگر میخواندند و صحبت از بریدن دست و پا و برپایی چوبه های دار در تلویزیون میکردند، به یکباره تغییر لحن داده و پروژه "شهید دزدی" را پیشه کرده و سخن از دلجویی و پرداخت دیه میکنند!! اما همزمان یادشان نمی رود که با برپایی دادگاه مجدد برای فعالین کارگری هفت تپه و نویسندگان نشریه گام حکم قطعی پنج سال زندان را برایشان صادر کنند و یا به ادامه بازداشت دانشجویان و سایر فعالین اجتماعی و نیز تحت فشار قرار دادن انبوه دراویش زندانی ادامه دهند که شماری از آنها هفته هاست که در اعتصاب غذا بسر میبرند.

به گزار ش سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، طی روز های گذشته احکام ۵ سال زندان برای علی نجانی، اسماعیل بخشی، محمد خنیفر و همچنین مدافعان جنبش کارگری، سپیده قلیان، امیرحسین محمدی فرد، ساناز الهیاری، امیر امیر قلی و عسل محمدی صادر شده است. این سندیکای مبارز در اعلامیه خود ضمن اشاره به سرکوبهای اخیر به درستی برای اپوزیسیون حامی تاج و تخت موروثی نیز پیام فرستاده اند و نوشته اند: " تاریخ نشان داده است هیج تاج و تختی، توان ایستادگی در مقابل اتحاد و همبستگی طبقاتی کارگران و توده های مردم زحمتکش را نخواهد داشت"

ما ضمن تائید این نکته اعلام میداریم که هر گونه تلاش اپوزیسیون راست و عناصر دروغین چپ برای جداکردن مبارزه با استبداد از مبارزه با استثمار و نابرابری طبقاتی  - و از جمله مخدوش کردن حرکت درخشان دانشجویان در جریان شانزده آذر-  را قویا افشاء می کنیم و معتقدیم تنها گفتمان چپ معتقد به آزادی، برابری و خودحکومتی دمکراتیک است که میتواند با سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی و مبارزه توامان با سرمایه داری، نئولیبرالیسم و امپریالیسم، رهایی واقعی را برای اکثریت جامعه به ارمغان آورد. هر نوع کوشش برای کمرنگ کردن این بدیل و گفتمان، و راه اندازی کر " همه با هم" برای سرنگونی رژیم ، تگرار همان فاجعه ای است که در انقلاب ناکام 57 رخ داد.

پیش به سوی اعتصابت عمومی و سراسری

نان، کار، آزادی، اداره شورایی

سرنگون باد رژیم اسلامی سرمایه داری

زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم

کمیته مرکزی سازمان راه کارگر

29 آذر 1398 - 18 دسامبر 2019

دوم دیماه روز تحصن سراسری معلمان در مدارس و تجمع بازنشستگان در برابر مجلس

دوم دیماه روز اعتصاب و تحصن سراسری معلمان  در مدارس و تجمع بازنشستگان در برابر مجلس

شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران روز سه شنبه با انتشار فراخوانی ضمن حمایت از تجمع بازنشستگان که قرار است در تاریخ دوم دی ماه در برابر مجلس برگزار شود، معلمان را فراخواند که در همین روز در دفاتر مدارس دست به تحصن بزنند.

متن فراخوان شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان:

فرهنگیان عزیز!

همانطور که اطلاع دارید بازنشستگان شریف بخصوص در یک دهه ی گذشته در اعتراض به تبعیض و برای بهبود وضعیت معیشتی خود، بارها به مسئولان حکومتی در سه قوه نامه نوشته و دادخواهی کرده و هنگامی که پاسخ نگرفته اند در تهران و سراسر ایران چندین بار، دست به تجمع و تحصن زده اند. اما در سایه بی توجهی حاکمیت و بی تدبیری مدیران نالایق، در عمل فقر عریان بر زندگی بازنشستگان سایه افکنده است. با این وجود آنان ثابت کرده اند که نه بازنشسته که بازایستادگانند چرا که بارها اعلام نموده اند:

تا حق خود نگیریم

از پا نمی‌نشینیم

در همین راستا بازنشستگان عزیز در اعتراض به وضعیت اسفناک معیشتی و رفاهی در تاریخ دوم دی ماه اعلام تجمع کرده اند.

فرهنگیان همراه !

وضعیت امروز بازنشستگان آینه پیش روی فرهنگیان شاغل است پس ضروری است که به یاری این عزیزان و آینده‌ی تمام نمای خود بشتابیم.

در همین راستا شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران بنا بر وظیفه ذاتی تشکل های عضو شورا، ضمن حمایت از فراخوان تجمع بازنشستگان و دعوت از تمام فرهنگیان بازنشسته برای شرکت در تجمع مقابل مجلس، همزمان در مدارس اعلام تحصن می نماید.

شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران از تمام معلمان شاغل در کلیه مقاطع در نوبت صبح‌وبعدازظهر درخواست می کند در دوشنبه تاریخ دوم دی ، زنگ دوم از رفتن به کلاس خودداری و در دفتر معلمان تحصن نمایند.

زمان تحصن به خاطر نزدیکی امتحانات دی ماه محدود انتخاب شده و این تحصن اعتراضی به نشانه تلنگر به مسئولان است و طبیعی است در صورتی که مانند گذشته به خواسته‌های بر حق فرهنگیان شاغل و بازنشسته بی توجهی شود و سهم فرهنگیان و دانش آموزان از بودجه افزایش نیابد و قرارداد بیمه تکمیلی چون گذشته با شرکت های غیرمتخصص بیمه‌ای ناکارآمد منعقد گردد و آموزش و پرورش سهم فرهنگیان را افزایش دهد یا سهم خود را نپردازد و رتبه بندی شامل تمام فرهنگیان نگردد، شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران اعتراضات گسترده‌تری را در برنامه خود دارد که به اطلاع عموم مردم، فرهنگیان و دانش آموزان شریف خواهد رساند.

در پایان به مسئولان ارشد نظام و نیروهای امنیتی گوشزد می نماییم شما که مدعی به رسمیت شناختن اعتراضات مسالمت‌آمیز هستید و همه روزه در خبرهای تصویری صداوسیما از اعتراضات به حق سایر کشورها داد سخن می رانید، از رویه گذشته خود دست بردارید و اعتراضات را با کشتار، سرکوب و زندان جواب ندهید.

اگر قرار بود مردم و فرهنگیان با این سرکوب‌ها از حقوق خود دست بردارند، بعد از سرکوب تجمعات و تحصن‌ها در طول این سال‌ها، فرهنگیان باید مرعوب شده و دست از مطالبه‌گری بر می داشتند اما بدانید که امروز جنبش معلمان بالنده‌تر و مصمم تر از قبل برای تحقق عدالت، آزادی و رفع تبعیض و فقر پا به میدان نهاده‌است.

آری! امروز اگرچه بخاطر سرکوب وضعیت معیشتی اکثریت جامعه و جانباختن دانش‌آموزان و جوانانمان داغداریم، اما از این زخم ها‌، آزادی جوانه خواهد زد و صدای دادخواهی و عدالتخواهی ما تکثیر خواهد شد.

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران

سه شنبه بیست و ششم آذر نود و هشت

نقد و نظر با بهروز فراهانی، اعتصابات فرانسه، ۱۶ آذر دانشگاه و نگاهی به ی...

اعلامیه سندیکای هفت تپه درباره احکام اخیر زندان برای فعالین

سندیکای کارگران نیشکرهفت تپه: حکم زندان علیه کارگران و مدافعان جنبش کارگری محکوم است

آیا قضات!! بی دادگاه ها، شرم را می فهمند!؟

آیا در بی دادگاه های که روزانه ده ها و صدها انسان بی گناه را با پرونده سازی از زندگی ساقط می کنند، باید انتظاری بیشتر از این داشت!؟

برای ما کارگران ثابت شده است که تمامی دستگاه قضایی در هماهنگی کامل با نهادهای اطلاعاتی و‌ امنیتی، پرونده سازی می کنند و بر اساس نظر نهادهای امنیتی، احکام از پیش تعیین شده را صادر می کنند.

این به دان معناست که دادگاه!!!؟ و قضات!!؟ خود بخشی از یک سیستمی هستند که سرسختانه و با اتکاه به تمام امکانات قانونی و فراقانونی، می توانند انسان ها را، زنده زنده در تابوت بگذارند.

طی روز های گذشته احکام ۵ سال زندان برای علی نجانی، اسماعیل بخشی، محمد خنیفر و همچنین مدافعان جنبش کارگری، سپیده قلیان، امیرحسین محمدی فرد، ساناز الهیاری، امیر امیر قلی و عسل محمدی صادر شده است.

صدور چنین احکامی نشان می دهد که محافظان نظام سرمایه داری شمشیر ها را از رو بسته اند.

آنها خیال می کنند با ایجاد فضای رعب و وحشت، زندان و شکنجه و اختناق می شود جامعه ای که اکثریت افراد آن‌ با فقر و فلاکت و نداری دست و پنجه نرم می کنند را ساکت کرد!

نه با تک‌تیر انداز و زندان، نه با ریاکاری و دروغ و نیرنگ، نه با جعبه شاموراتی بازی صندوق رای و… کارگران و زحمتکشان، مرعوب نخواهند شد و تا رسیدن به حق و حقوق خود تلاش و مبارزه را ادامه خواهند داد.

تاریخ نشان داده است هیج تاج و تختی توان ایستادگی در مقابل اتحاد و همبستگی طبقاتی کارگران و توده های مردم زحمتکش را نخواهد داشت.

زنده باد اتحاد و همبستگی طبقاتی کارگران

کارگر، دانشجو، معلم؛ اتحاد اتحاد

سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه

۲۴/ آذر / ۹۸

برنامه چشم اندازها، با علی دماوندی و تقی روزبه، ۱۶ آذر برآمد جنبش دانشجویی

نامه دو نسل از فعالان چپ جنبش دانشجویی به دانشجویان ایران

نامه دو نسل از فعالان چپ جنبش دانشجویی به دانشجویان ایران

حضور و حرکت شما دانشجویان در روز شانزدهم آذر در دانشگاه‌های ایران پس از حوادث خونین آبان ‌ماه نقطه عطفی در تاریخ مبارزات مردم ایران خواهد بود، که حقانیتش تا زمانی که استثمار انسان از انسان و نظام طبقاتی وجود دارد، پابرجا خواهد ماند. شما در روزهایی علیه وضعیت موجود ایستادید و به آن یک «نه» بزرگ گفتید که یکی از خون بارترین کشتارهای تاریخ ایران توسط جمهوری اسلامی اتفاق افتاد. عمق کشتار مردم معترض در خیابان‌ها به قدری گسترده بود که حاکمیت جرات انتشار آن را نداشت و ندارد و آن را مخفی نگه داشته است. شما در روزهایی دستانتان را در دانشگاه علیه استبداد مشت کردید که هزاران تن از مردم معترض را در زندان‌ ها، بازداشتگاه‌ها و مکان‌های نامعلوم اسیرکردند تا به گمان خودشان بذر وحشت و نا امیدی را در جامعه بکارند. در روزهایی که زخم خاوران بر تن تاریخ مبارزات مردم هنوز برجا مانده است، قتل عام هزاران تن، رنگ سوگواری و عزا را به خانه‌ها برده است. شما در این روزها که حاکمیت گرد مرگ را بر ایران پاشیده است، ماتم نگرفتید و ضمن تاکید بر دادخواهی برای کشته شدگان، پرچم امید و پیروزی را در دانشگاه‌ها برافراشتید. ما به عنوان دو نسل از فعالان سابق دانشجویی که طعم سرکوب، انقلاب، پیروزی و شکست را چشیده‌ایم و حتی در این راه هم خون رفقایمان ریخته شد، فریاد حق‌طلبانه، آزادیخواهانه و برابری طلبانه شما را توالی تاریخی مبارزات بی وقفه جنبش چپ دانشجویی در دهه‌های گذشته می ‌دانیم و عمیقا باور داریم که نه سلطنت ظالمانه رضاشاه و پسرش و نه حاکمیت جمهوری اسلامی نتوانسته ‌اند جنبش چپ دانشجویی را خفه کرده و آن را متوقف کنند. پیوند و همبستگی شما با مبارزات طبفاتی کارگران، مزدبگیران، زنان و نیزاعتراض ‌تان به نظام موجود به صورت رادیکال و با نشانه گرفتن سیاست‌های سرمایه داری نئولیبرالیستی نظام تئوکراتیک مبتنی بر آپارتاید جنسی حاکم نه تنها برای ما بخشی از نسل فعالان سابق کنفدراسیون سراسری دانشجویان ایرانی، دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب و فعالان چپ جنبش دانشجویی در دهه هشتاد دلگرمی بود، بلکه به صورت نیرومندتر خون تازه‌ای در رگ های مردم مبارز و متحدی ریخت که هنوز تن ‌شان از گلوله‌ ها و باتوم ‌های سرکوبگران در آبان ‌ماه زخمی بوده و داغدارعزیزانشان‌ هستند. مبارزات آزادیخواهانه وعدالت‌طلبانه شما با استبداد و هیات حاکمه سرمایه‌داری در ایران، تنها لرزه بر اندام حاکمیت نیانداخت، بلکه این مبارزه، هم اصلاح ‌طلب و اصول ‌گرا را ناخشنود کرد و هم بر عصبیت مدافعان نظام استبدادی، سلطنتی و پان ایرانیستی گذشته افزود.

ما به عنوان دو نسل از فعالان سابق دانشجویی، نسل کنفدراسیون سراسری دانشجویان ایرانی که هم مبارزه با استبداد شاه را تجربه کرد و هم تازیانه‌های شلاق و چوبه داراستبداد جمهوری اسلامی به تنش خورد و نیز نسل دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب که در دهه هشتاد، در زمانی که جریانات راست‌گرا و حکومتی دانشگاه‌ها را بلعیده بودند، سرسختانه ایستاد و پرچم سوسیالیسم را برافراشت، به شما درود می ‌فرستیم و خسته نباشید می‌گوییم.

زنده باد آزادی و برابری

زنده باد مبارزات کارگران، زنان و دانشجویان

زنده باد همبستگی جنبش دانشجویی با جنبش کارگری و جنبش زنان

 بیژن صباغ – عضو سابق دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب – دانشگاه نوشیروانی بابل

 پروین اشرفی – عضو سابق کنفدراسیون دانشجویان ایرانی – دانشگاه اقتصاد و تجارت وین

کاوه عباسیان – عضو سابق دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب – دانشگاه هنر تهران

امید شمس – عضو سابق انجمن دانشجویان آنارکوسندیکالیست – دانشگاه شیخ بهایی اصفهان

امیرمحسن محمدی – عضو سابق دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب – دانشگاه اصفهان

صفار ساعد – عضو سابق کنفدراسیون دانشجویان ایرانی – دانشگاه وین

رسول شوکتی – فعال سابق چپ جنبش دانشجویی – دانشگاه ارومیه

باقر مرتضوی خسروشاهی – عضو سابق کنفدراسیون دانشجویان ایرانی – دانشگاه ماشین سازی کلن

نادر احسنی – عضو سابق دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب – دانشگاه مازندران

بهمن خداداد – عضو سابق دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب – دانشگاه اصفهان

بهرنگ زندی – عضو سابق دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب – دانشگاه مازندران

امیرسلیمی ها – عضو سابق دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب – دانشگاه اصفهان

مهدی توپچی – فعال سابق چپ جنبش دانشجویی

آسیب شناسی قیام آبان، جنبشها چگونه میتوانند به خیزشها یاری رسانند؟ گفتگو...

گفتگوی سعید افشار با ابراهیم علی زاده پیرامون خیزش آبان ماه

گفتگوی سعید افشار با مهرداد وهابی پیرامون مفهوم نئولیبرالیسم

در روز جهانی حقوق بشر، سومین گردهمایی هانوفر در همبستگی با خیزش آبانماه...

احضار ۱۶ عضو سندیکای کارگران شرکت واحد به پلیس امنیت

طی روزهای گذشته ۱۶ تن از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد را تلفنی به پلیس امنیت احضار کرده‌اند. یکی از اعضای سندیکا که در پی احضار، به پلیس امنیت مراجعه کرده است، بازجویی و مورد تهدید و ارعاب قرار گرفته است. بازپرس شعبه دو دادسرای اوین به پلیس امنیت ماموریت داده تا از اعضای شناخته شده سندیکا تعهدی مبنی بر عدم فعالیت صنفی و سندیکایی و عدم حضور در تجمعات اعتراضی سندیکا اخذ گردد. در این راستا آقایان سعیدی، طالب مقدم، رضوی، شهابی، فریدونی، اصلاقی، حیدری، پیرهادی، کمساری، تاخیری، قاسمی، نعمتی‌پور، توسلی، محرم زاده، باباخانی، شکاری تلفنی به پلیس امنیت احضار شده‌اند. شایان ذکر است سعیدی و طالب مقدم پس از دستگیری در روز جهانی کار با اتهامات واهی به احکام طویل مدت زندان، تبعید و شلاق محکوم شده‌اند و رضوی نیز حکم حبس تعلیقی دارد و شهابی در ماه گذشته دو مرتبه از سوی بازپرس شعبه دو دادسرای امنیت اوین بازجویی شده است و آقایان شهابی، سعیدی، محرم‌زاده، کریمی سبزوار و خانم شیری هر کدام از سال‌ها پیش تا اکنون اخراج از کار هستند.

این داغ و درفش نشان دادن به اعضای سندیکا در حالیست که مطابق مقاوله نامه ۸۷ سازمان جهانی کار، با عنوان آزادی سندیکاها و حمایت از حقوق سندیکایی، کارگران می‌توانند آزادانه و بدون اجازه قبلی، سازمان‌های خود را تشکیل دهند و یا به سازمان‌های موجود بپیوندند. و بر اساس بند ۲ همین مقاوله نامه “مقامات دولتی باید از هرگونه مداخله‌ای که منجر به محدودیت این حق یا اشکال در اجرای قانونی آن شود، خودداری کنند.” ماده ۴ مقاوله مذکور نیز مقرر می‌دارد: “سازمان‌های کارگری و کارفرمایی را نمی‌توان با احکام اداری منحل یا توقیف کرد.” با این‌ وجود سندیکای کارگران شرکت واحد از سال ۸۳ تا اکنون مورد سرکوب دستگاه‌های مختلف حاکمیتی نظیر، بازداشت حدود ۳۰۰ تن از اعضای سندیکا ظرف ۴۸ ساعت پیش از اعتصاب، به آتش کشیدن دفتر سندیکا، حمله عوامل دولتی به دفتر سندیکا و ضرب جرح اعضا و تخریب اموال سندیکا، صدها مورد بازداشت اعضا، صدها مورد اخراج از کار اعضا، تشکیل پرونده قضایی و صدور احکام تعزیری و تعلیقی برای اعضای سندیکا قرار گرفته است. تا جایی که از سال ۸۴ تا سال ۹۶ دایما اعضایی از سندیکا در زندان بوده‌اند و از سال ۸۴ تاکنون هر ساله هیات اعزامی دولت به سازمان جهانی کار راجع به سرکوب علیه سندیکا کارگران شرکت واحد و دیگر کارگران زندانی در کشور بازخواست شده است.

کارگران شرکت واحد با تجربه‌ای که از تشکل‌های وابسته به دولت (شورای اسلامی کار) دارند اقدام به بازگشایی مجدد سندیکای خود در سال ۸۳ کرده‌اند و این سندیکا با پشتیبانی کارگران به دفاع از کارگران ادامه داده است و دستاوردهای شگرفی در زمینه افزایش مزد کارگران و دریافت مسکن برای گروه بزرگی از کارگران، افزایش هزینه مسکن، افزایش هزینه ناهار و انواع مزایای رفاهی برای کارگران داشته است. از داغ و درفش نشان دادن به سندیکا تا سندیکا سازی دولتی بوسیله اجیر کردگان مدیریت شرکت واحد و نهادهای امنیتی نتوانسته مانع از فعالیت سندیکا گردد و در دفاع از حقوق کارگران فعالیت سندیکا ادامه خواهد یافت.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه فشار اخیر دستگاه قضایی و امنیتی به اعضای خود برای انحلال سندیکا و متوقف کردن فعالیت‌های حق‌طلبانه را محکوم می‌کند. در جریان اعتراضات سراسری آبان ماه نسبت به گسترش فقر که از سوی نیروهای امنیتی به خشونت کشیده شد و در نتیجه آن صدها نفر کشته و بیش از هشت هزار نفر بازداشت شدند مسئولان کشور مدعی شدند اعتراضات آرام را برسمیت می‌شناسند پس چگونه است که به فاصله کمتر از یک ماه اینچنین اعضای سندیکای برآمده از خواست کارگران را سرکوب می‌کنند؟ ایجاد سندیکای مستقل حق مسلم کارگران است و مطابق اصل ۲۶ قانون اساسی هیچ کارگری نمی‌توان از عضویت در سندیکا منع کرد.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

۱۹ آذر ۹۸